Öküz mesneviden
Mesnevi’den Kuruntulu Öküz
08/08/2017
Gölgeyi avlamak mesneviden
Mesneviden Gölge Avlayan Avcı
08/08/2017

Mesneviden Kuyudaki Arslan hikayesi,Uçsuz bucaksız bir ormanda azılı bir Arslan yaşıyordu. Ormandaki tüm hayvanlar, korku içindeydi. Böyle yaşa­maktansa bir çare aramak zorundaydılar. Düşündüler, ta­şındılar, aralanndan bir heyet seçerek arsiana gönderdiler.

“Ey ormanların şahı Arslan… Hergün içimizden birini yakalıyor, yiyorsun… Buna bir diyeceğimiz yok, fakat bu zahmet niye? Sen tahtında otur, sana hergün içimizden bi­rini yollarız, sen de rahatça yersin. Böylece, biz de sen de huzur içinde ömrümüzü geçiririz” dediler.

Bu teklif arslanm hoşuna gitti ve kabul etti. Artık her sa­bah bir hayvan Arslan’a teslim oluyordu.

Günlerden bir gün, sıra tavşana geldi. Hayvanlar:
“Eh ne yapalım, kısmet böyle… Çoğumuzun rahatı için birimizin Ölmesi gerek… Haydi vakit geçirmeden yola düş… Arslanı kızdırmayalım…” diye teselli de bulundularama tavşan işi ağıra aldı, pek aldırmadı. Hayvanlar telâş­landılar. Nihayet yalvara yakara tavşanı yola düşürdüler…
Tavşan, kaygısız, seke oynaya Arslanın huzuruna geldi­ğinde vakit bir hayli ilerlemişti.
Açlıktan ateş püsküren Arslan, kükredi: “Nerede kaldın? Bu gecikmene sebep ne?”
Tavşan, yalancı bir telâşla terlerini silerek, boynunu büktü:
“Aman efendim, ben saygıda kusur etmedim. Sabah er­ken yola çıktım ama başka bir Arslan yolumu kesti, elin­den kurtuluncaya kadar neler çektiğimi bilmezsiniz?”
Arslanm öfkesi büsbütün başına vurdu:

“Kim bu küstah? Bu ormanda yalnız benim hükmüm geçer. Kim miş o, çabuk söyle?”

Tavşan durumdan memnun, hep öteki Arslan’ı övdü, böylece Arslan’ın onurunu incitti. Arslan dayanamadı… “Düş önüme, göster bu alçağı…” dedi.
Yola koyuldular. Tavşan Arslan’ı bir kuyunun başına getirdi:
“İşte sultanım, yolumu kesen o arslan bu kuyunun için­de.. Bakınız nasıl da kurulmuş…”

Arslan, hırsla kuyunun içine baktı. Suda kendi görüntü­sünü gördü. Hırlayınca, kuyudaki aksi de hırladı. Tavşan firsatı kaçırmadı:
“Görüyor musunuz efendim? Size nasıl da meydan okuyor..”

Arslan büsbütün hiddetlendi, gözleri döndü.

“Bir diyardaki iki sultan olmaz, parçalamahyım onu…” diye mırıldandı, ardından kendini kuyuya attı.

Bu kendi sonu oldu..
Tavşan yemyeşil çayırlarda seke seke giderek hayvanla­ra kurtuluşu müjdeledi…

Bizi takip edin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Pinterest
Instagram
Telegram
VK
WhatsApp
Snapchat