Mesnevi’den Gerçek Dost,Bir zamanlar, hemen her konuda derin bilgisi bulunan ve sözleriyle herkesi kendisine hayran bırakan bir âlim yaşardı. Yaşadığı toplulukta herkes, o ne söylerse onaylar, kimse ona karşı çıkamazdı.
Bir kişi hariç. Ishak ismindeki bu adam, âlimin yorumlarıyla ters düşmekten çekinmez ve yanlış gördüğü noktaları cesurca dile getirirdi. Âlimin etrafındaki toplulukta bulunan herkes, îshak’ın bu çıkışlarından rahatsız olur, ama ellerinden de bir şey gelmezdi.
Bir gün Ishak öldü. Cenaze merasimi sırasında» insanlar âlimin son derece üzgün olduğunu fark etti.
“Neden bu kadar üzüldünüz?” diye sordu birisi. “O neredeyse her söylediğinizi eleştirirdi.”
“Şu anda cennete doğru kanat çırpan arkadaşım için üzülmüyorum” diye cevap verdi âlim. “Kendim için üzülüyorum. Herkes beni hayran hayran dinlerken, o mertçe hatalarımı yüzüme vuruyor ve beni kendimi geliştirmeye zorluyordu. Şimdi yanımda o yokken gelişememekten korkuyor ve üzülüyorum.”
